Zoveel verhalen te vertellen. Maar waar te beginnen.
Toen ik mijn vorige blog schreef, zat ik middenin mijn revalidatietraject.
En inmiddels is er zoveel gebeurd. Op het gebied van revalideren, UWV, privé.
Dus ja, waar zal ik eens beginnen.
Eerst maar iets heel leuks!!!
Sinds februari van dit jaar hebben we er een huisgenoot bij: Spook
We hebben deze lieverd geadopteerd uit het asiel.
Zijn naam in het asiel was Ghost, en wij hebben er Spook van gemaakt :)
Het is een kat met een naar verleden, en we wilden niets liever dan hem een heel fijn thuis geven.
In het begin moest hij erg wennen maar inmiddels zijn we echt vriendjes geworden. Het is een schat van een kat. Hij houdt super veel van aandacht, komt lekker knuffelen, kletst je de oren van het hoofd en hij heeft heerlijk dolle buien waarbij hij het hele huis door rent en springt :) En ja, hij haalt ook lekker veel kattenkwaad uit :p Kortom, Spook geeft ons heel veel liefde en plezier. En wij zijn blij dat we hem een veilig en warm thuis kunnen geven.
Een ander onderwerp waar veel over te vertellen is, is het UWV.
Vorig jaar augustus heb ik een aanvraag gedaan voor de WIA. En november vorig jaar had ik daar al duidelijkheid over moeten hebben. Helaas heeft het UWV mega veel achterstanden en wisten ze niet wanneer ik aan de beurt zou zijn voor de keuring. Uiteindelijk kreeg ik afgelopen maart/april dan eindelijk de oproep en de gesprekken voor de WIA. De keuring bestaat uit een heel traject. Eerst heb ik een mega lang gesprek gehad met de Sociaal Medisch Verpleegkundige. Daarna moest ik op het spreekuur komen en had ik een gesprek met de Verzekeringsarts. Vervolgens werd er een uitgebreid rapport geschreven en dat werd weer opgestuurd naar de Arbeidsdeskundige.
En eindelijk was het dan zover. Afgelopen mei had ik het gesprek met de Arbeidsdeskundige en kreeg ik te horen dat ik 100% ben afgekeurd en volledig in de WIA terecht kom. Wow. Wat een rollercoaster aan emoties bracht dat teweeg. Het is zo dubbel. Aan de ene kant is deze uitslag heel confronterend. Omdat nu ook echt vast staat dat ik op dit moment arbeidsongeschikt ben. Maar aan de andere kant is het voor nu ook een opluchting. Het geeft heel veel rust. Ik kan mij nu verder richten op de rest van mijn revalidatietraject. En stap voor stap proberen weer op te bouwen.
Hier eindigt het verhaal van het UWV nog niet.
Want met het toekennen van de WIA wordt er ook een ander traject in gang gezet.
Ik ben aangemeld bij het Werkbedrijf van het UWV. Zij richten zich op re-integratie.
In eerste instantie werd mijn Werkfit traject, dat ik al sinds vorig jaar volg, met 3 maanden verlengd. Inmiddels zit die verlenging erop. Het is een heel waardevolle tijd geweest. Ik kan niet meer terug de dierensector in. En daarom heb ik samen met mijn begeleider onderzocht wat mijn mogelijkheden nog wel zijn en welke richting ik op zou kunnen. Zo hebben we bijvoorbeeld ik kaart gebracht in welke richting ik me zou kunnen omscholen. Ook heb ik in deze periode veel inzicht in mezelf gekregen. Ik heb waardevolle lessen geleerd.
Na het Werkfit traject volgt normaal gesproken het 'Naar werk traject'. Maar daar ben ik nog niet klaar voor. Na een gesprek met het Werkbedrijf is besloten dat ik nu een modulair traject ga volgen. Het doel van dit traject is mij weer deel te laten nemen aan georganiseerde activiteiten buiten de deur. Mijn huidige begeleider gaat me hierbij ondersteuning bieden. Het doel waar we naartoe werken is dat ik mijn belastbaarheid langzaam ga vergroten en vrijwilligerswerk ga oppakken. Dit zal ik steeds een stukje verder gaan uitbreiden en opbouwen. Met als uiteindelijk doel dat ik weer voldoende belastbaar ben om verder te gaan met omscholing en een werk-leerplek. Hoe lang dit alles gaat duren is niet in te schatten. Long Covid is erg grillig en het gaat echt met vallen en opstaan. Gelukkig heb ik een super team om mijn heen en stap voor stap boeken we vooruitgang.
Het verloop van mijn revalidatietraject is een heel verhaal op zich. Ik heb onderzoeken en behandelingen (gehad) bij de fysiotherapeut, ergotherapeut, praktijkondersteuner, psycholoog, longarts en sportarts. Om het een beetje overzichtelijk te houden, zal ik dit verhaal in een aparte blog vertellen.
Wat ik nu nog wel graag wil delen is het verhaal van onze tuinverbouwing :)
Vanaf het moment dat we gingen verhuizen had ik een droom om een mooie groene tuin te maken, met een houten pergola en een hangmat! En dus ging ik een ontwerp maken voor onze tuin en had ik allemaal leuke ideeën om de tuin om te toveren tot een mooie relax plek.
In maart van dit jaar begon ik met het zaaien van de moestuinplantjes, kruidenplanten en zonnebloemen.
In april hebben we de tuin helemaal klaar gemaakt voor onze plannen. En met behulp van onze lieve klusvrienden hebben we schuttingen gezet, gras gelegd en een houten pergola met hangmat gemaakt.
In mei en juni kon ik alle opgekweekte plantjes in de tuin zetten. En vanaf dat moment kon alles gaan groeien en bloeien!
En wat ben ik ontzettend trots op hoe onze tuin er nu uitziet! Het is een mooie groene oase, waar je heerlijk kunt ontspannen. En inmiddels smullen we ook heerlijk van al het lekkers dat uit onze tuin komt. Courgettes, tomaten, sla en verse kruiden zoals munt, basilicum, salie, tijm en rozemarijn.
Hieronder zal ik een serie van foto's neerzetten die laten zien hoe we de tuin vorig jaar en dit jaar hebben omgetoverd tot wat het nu is :)
En daar wil ik deze blog graag mee afsluiten.
Zoals gezegd komt mijn revalidatieverhaal in een aparte blog.
Dus tot snel! :)
Comments