Hoe gaat het met je? Een lieve vraag. Maar op dit moment ook een beetje een lastige vraag en een lang antwoord. Want hoe het gaat is niet in een paar woorden uitgelegd. Deze blog is dan ook wat langer dan normaal.Aan de ene kant kan ik zeggen dat het echt beter gaat. Ik blijf vooruit gaan. Langzaamaan kan ik steeds meer en langer tegen prikkels. De hoofdpijn wordt minder. Ik ben voor het eerst weer wat winkels in geweest. Ik kan weer een dag in de week naar mijn eigen huisje. Afgelopen weekend heb ik samen met Herman voor het eerst weer een avond, nacht en een hele dag in Ede doorgebracht. Ik kan me steeds wat langer inspannen voordat ik rust moet houden.
Al die dingen maken me moe maar zeker ook voldaan. Ik ben blij en trots dat ik deze stappen maak. 
Maar er is ook een andere kant van het verhaal. Een kant waar je maar weinig over hoort. Veel mensen weten wel wat Corona met je doet op het moment dat je ziek bent. Maar er wordt nog weinig gesproken over de naweeën waar je mee te maken kan krijgen. Iedereen reageert anders op het virus en lang niet iedereen heeft last van deze klachten. Maar er zijn wel degelijk problemen waar je tegenaan kunt lopen.Zo merk ik zelf dat mijn hoofd nog niet werkt zoals het moet. Ik ben heel snel moe en ik kan me niet goed voor langere tijd concentreren. Ik vergeet veel en moet alles opschrijven zodat ik een geheugensteuntje heb.
Vooral als ik moe ben kan ik soms echt niet op woorden komen. Ik wil iets zeggen maar ik kom er gewoon niet op. Dan ben ik iets aan het vertellen en middenin een zin kom ik niet op het volgende woord. Ik zeg soms dingen die ik helemaal niet zo bedoel, puur omdat ik niet op de goede bewoording kan komen. En dat kan best wel eens frustrerend zijn. Het is ook heel gek, ik ben dit helemaal niet van mezelf gewend. Maar ik lees wel dat meer mensen die in de herstelfase zitten hier last van hebben. De frustratie komt denk ik ook wel doordat ik zelf graag vooruit wil. Dit heb ik al eerder benoemd in mijn blogs. Ik ben niet meer ziek. En voor je gevoel wil je dan ook gewoon klaar zijn met de ziekte.
Maarja, zo werkt het niet. Wat ook niet mee helpt, is dat er nog mega veel onbekend is over het Coronavirus. Niemand weet precies wat de effecten zijn, hoe lang de klachten aanwezig blijven en hoe lang het herstel duurt.
Wat ik persoonlijk heel fijn vind, is dat er steeds meer professionele hulp komt voor de nazorg. Er is namelijk best een grote groep die een beetje tussen wal en schip valt. Mensen die thuis herstellen maar niet goed verder kunnen met opbouwen. Dat komt vooral door alle strenge Coronamaatregelen. Op een gegeven moment ben je toe aan de volgende stap in je herstel. Maar die stappen kun je nu niet maken.
Zo ben ik iedere dag bezig met oefeningen van de fysiotherapeut, yoga, fietsen, wandelen en het opbouwen van conditie. De volgende stap is dat ik onder begeleiding van mijn personal coach ga opbouwen met sporten. Dat gaat nu helaas niet. En zo zijn er nog meer dingen die niet kunnen.Ondertussen heeft het Longfonds een Coronalongplein gelanceerd. Hier kun je veel informatie vinden over klachten, herstel en opbouwen. Ook is er ruimte om je ervaringen te delen en de ervaringen van anderen te lezen. Door het platform weet je dat je niet alleen bent. Het geeft je nieuwe input waar je kracht uit kunt halen om zelf door te gaan.
Toevallig staat er vandaag een heel artikel in de Telegraaf over dit Coronalongplein. Ik zal het artikel onderaan de blog bijvoegen.Daarnaast is er een website gelanceerd die je helpt met de mentale kant van dit hele verhaal. Want ja, ook mentaal doet dit wat met je. En ik weet dat mensen het misschien niet zo gewend zijn om hierover te praten. Maar het is niets om je voor te schamen. Dit zijn heftige en onzekere tijden. Het is okee om hulp te vragen.
Het traject wat ik nu volg is gericht op mentale revalidatie na corona. Het helpt bij het verwerken van nare ervaringen, het omgaan met stress, het omgaan met klachten etc. Het programma geeft informatie, tips en het helpt je om de draad weer op te pakken.
En hoewel deze blog misschien een beetje zwaar over kan komen, is dat niet de intentie. Ik wil vooral eerlijk zijn over hoe het gaat. De herstel- en opbouwfase gaat gepaard met ups en downs. Maar door grenzen aan te geven en hulp te zoeken waar nodig, kom ik er wel! Daar heb ik alle vertrouwen in :)We geven de moed niet op en gaan ervoor. Wat niet gaat dat gaat niet, maar we halen er wel het beste uit!
P.s. de volgende blog wordt weer wat luchtiger en gaat over de leuke projectjes waar ik mee bezig ben!
Comments