Ik blijf gelukkig vooruit gaan. De koorts is helemaal weg. De enorm heftige hoofdpijn en de keelpijn zijn een stuk minder. Wat overblijft is het flinke hoesten, de benauwdheid en de moeheid. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat ook dat steeds beter zal gaan.
Mentaal gezien is het echt zo´n gekke situatie. Ik ben ondertussen de tel een beetje kwijt, maar we zitten inmiddels al op dag 11 van mijn thuis quarantaine.
Het doen van de Yoga en Pilates oefeningen helpt om mijn hoofd een beetje leeg te maken. Want hoewel ik niet het huis uit kan, komt er natuurlijk wel heel veel nieuws het huis in. Alle berichten over Corona, de zorgen die iedereen heeft en de consequenties die het voor iedereen heeft.
Het gaat gelukkig iets beter met praten. Ik kan met Herman en met mijn ouders iets langer (video)bellen.
Maar echt mezelf uiten en hele gesprekken voeren zit er nog niet in. Daarom blijft het heel fijn om het op deze manier van me af te kunnen schrijven. Want ja, alles wat er bij mij binnen komt moet er op de een of andere manier soms toch ook uit. Gelukkig lukt me dat door de combinatie van het schrijven van de blogs, Yoga en de korte telefoontjes.
Wat voor mij ook altijd als een fijne uitlaatklep werkt is muziek! In wat voor stemming ik ook ben, muziek is zo fijn. Ik heb in huis heel vaak muziek aan staan. Via radio, Spotify of YouTube.
Muziek kun je in alle situaties luisteren. De teksten van sommige muzieknummers kunnen heel veel kracht geven. Van bepaalde nummers word je gewoon heel vrolijk! En als je even vast zit in gedachtes kan muziek ook heel goed helpen om alle emotie eruit te gooien. En zo kom ik op de quote van vandaag:

Dat muziek heel fijn kan zijn en dat muziek ons met elkaar verbind zie je op dit moment overal om je heen. Er worden veel (nieuwe) nummers gedeeld op alle media. Zo ook het nummer '17 Miljoen Mensen'. Bij deze een stukje uit het nummer:
Ik zou eigenlijk juist nu
Een arm om je heen willen slaan
Zoveel nieuws, zo stil is het op straat
Een elleboog was nooit zo beschaafd
En er is wel meer raars want
Ik bel m'n moeder met een trilling in de stem
Door wat er moest van de minister-president
Goed bedoeld, stiekem best een beetje eng
En ik denk aan
Alle zorg om gezondheid en banen
Op televisie is nu alles zo beladen
Ik denk aan grootmoeders en vaders
Maar gek genoeg brengt het ons samen
- Davina Michelle & Snelle -
En dan kom ik nog eventjes terug op één van mijn zinnen uit een vorige blog: 'doseren kun je leren'. Het is nu half 8 in de avond. Ik merk aan alles dat mijn lichaam er klaar mee is. De benauwdheid neemt toe en de druk op de borst wordt weer erger. Dus tijd voor volledige rust. Ik ga zo alvast lekker mijn pyjama aan doen, een kruik maken (ja, ik heb een reserve kruik in huis!) en onder een deken op de bank liggen. In alle rust nog wat tv kijken en dan weer vroeg naar bedje.
Comments