Deze blog ben ik al enige tijd geleden begonnen. Maar het was me nog niet gelukt om het af te ronden. Nu toch maar weer begonnen met schrijven. Er is inmiddels veel gebeurd. Om het logisch te houden begin ik gewoon bij wat er in september gebeurd is. Want daar was ik met mijn blog gebleven.
In september ben ik eindelijk begonnen met mijn re-integratietraject.
Het is fijn om aan de slag te gaan. Maar het is ook confronterend.
Het re-integratietraject heet 'Werkfit maken'. Maar het is zoveel meer dan een traject dat mij helpt richting werk. We gaan niet alleen kijken naar waar ik goed in ben, maar we gaan ook kijken naar wat bij mij past. En juist dat is voor mij nu lastig. Door de Long Covid functioneer ik anders dan dat ik gewend ben en weet ik juist niet zo goed wat er bij mij past.
Om meer inzicht te krijgen in mezelf en mijn functioneren zijn we begonnen met een Kwaliteitenspel. Het doel hiervan is een helder beeld te krijgen van mijn kwaliteiten en mijn valkuilen. Vervolgens gaan we verbanden leggen tussen deze twee groepen. Want vaak staan de kwaliteiten en de valkuilen met elkaar in verbinding. Misschien klinkt dit wat vaag, maar ik zal zo wat voorbeelden geven.
Van de 70 kwaliteitskaarten moet je er 8 uitkiezen die het beste bij je passen. Bij mij komen naar voren: flexibel, gedisciplineerd, doorzetter, creatief, kan goed luisteren, organisator, betrouwbaar en rustig.
Van de 70 valkuilkaarten kies je er ook 8. Daar komt uit: aarzelend, niet voor zichzelf opkomen, chaotisch, overgevoelig, vlug afgeleid zijn, koppig, te precies en gestresst.
Een aantal van deze valkuilen zijn er door Long Covid bij gekomen. Twee jaar geleden zou ik namelijk nooit gekozen hebben voor kaarten als chaotische en vlug afgeleid zijn. Dit komt echt door de cognitieve klachten. Maar goed, het hoort op dit moment wel bij mij.
Uit de kaarten en mijn bijbehorende verhalen blijkt dat ik heel erg gericht ben op anderen, op het doorzetten en het goed doen van alles. Ik voer mijn taken heel goed uit en ben er voor anderen. Maar ik ben er niet voor mezelf. Ik moet meer mijn grenzen aangeven, ongeacht hoe mijn omgeving daar op reageert. Juist met mijn cognitieve klachten is het belangrijk dat ik niet te veel van mezelf vraag.
Deze quote vind ik daar mooi bij passen.
En dan de verbindingen.
Ik ben erg gedisciplineerd maar wil alles ook heel goed en precies doen. Ik stop niet als ik mijn grens bereikt heb en dat kan ten koste gaan van mezelf. Het kost mega veel energie. Zo staan gedisciplineerd en te precies met elkaar in verbinding. Ik wil er graag voor andere zijn en heb een luisterend oor, maar op het moment dat het voor mezelf even te veel is dan geef ik dat niet of onvoldoende aan. Dat put me erg uit. Zo staan goed luisteren en niet voor mezelf opkomen met elkaar in verbinding. En zo zijn er nog veel meer verbindingen met elkaar te maken.
Ik heb er nog nooit op deze manier over nagedacht. Maar dankzij deze duidelijke en praktische uitleg beginnen er nu wel puzzelstukjes in elkaar te vallen. Ik snap nu beter hoe en waarom bepaalde dingen gebeuren.
Voorkom ik daarmee dat ik teveel van mezelf vraag. Nee, op dit moment nog niet. Helaas heb ik de afgelopen tijd namelijk een behoorlijke terugval gehad van mijn Long Covid klachten.
Heb ik dan helemaal niets gehad aan de inzichten die ik zojuist beschreven heb? Jazeker wel. Ik zie nu namelijk wel waar het fout gaat. Ik merk op dat ik teveel van mezelf vraag. Maar het lukt me alleen nog niet zo goed om vervolgens ook echt anders om te gaan met de situaties.
De terugval die ik nu heb is best wel pittig. Mijn cognitieve klachten namen erg toe. Ik kan in gesprekken niet op woorden komen, ik kan niet goed uitleggen wat ik bedoel. Mijn concentratie was erg slecht en mijn hoofd soms echt chaos. Daarom kon ik me er ook niet toe zetten om deze blog verder te schrijven.
Ik vergeet de meest simpele dingen. Dat leidt soms ook echt tot vervelende situaties. Zo heb ik me al eens buiten gesloten en ging ik naar het zwembad terwijl al mijn spullen nog thuis lagen. Niet leuk en echt een indicatie dat er teveel van me gevraagd werd. Mijn hoofd kon het allemaal niet meer op orde houden.
Ook lichamelijk ging ik de terugval merken. Bij de fysio ging het juist zo goed. Ik hoefde bijna niet meer behandeld te worden en kon eindelijk weer van start met trainen in de zaal. Helaas is alle spanning in mijn spieren gaan zitten en moeten we toch weer veel tijd besteden aan behandelingen. De spieren losmaken door massage, behandeling met een tractiegordel en helaas ook weer dry needling. Het zit even niet mee.
Maar al deze behandelingen hebben een aantal maanden eerder goed resultaat gegeven. Dus we geven de moed niet op, we weten dat het ook weer de goede kant op kan gaan.
Wat ik door deze terugval en alle gesprekken met mijn fysio en re-integratiecoach besef, is dat ik bij het herstel van en het leven met Long Covid extra hulp nodig heb. Ik wil alles altijd zelf proberen en er zelf voor gaan. Hulp vragen vond ik best lastig. Ik wil eigenlijk gewoon mijn leven weer oppakken en verder gaan met opbouwen. Maar sommige dingen zijn te complex om zelf te kunnen.
Daarom heb ik besloten om extra hulp in te schakelen. Ik loop al bij een diëtiste en een fysiotherapeut. Vanaf december komt daar een praktijkondersteuner en een ergotherapeut bij. Wat we vooral merken is dat het heel moeilijk is om te doseren en balans te vinden in mijn belasting. Mijn belastbaarheid is door Long Covid lager, maar mijn belasting is nog steeds te hoog. Hier hoop ik meer balans in te kunnen vinden. En hoe lastig hulp vragen ook is, het geeft me uiteindelijk juist rust. Rust omdat ik het niet alleen hoef te doen en omdat ik straks ook op deze punten advies, tips en begeleiding ga krijgen.
Belasting / Belastbaarheid
Belasting: hetgeen wat je doet
Belastbaarheid: hetgeen wat je kan
En is het dan allemaal zwaar en moeilijk. Nee, zeker niet. Er zijn de afgelopen tijd ook heel leuke en mooie dingen gebeurd. Zo zijn Herman en ik heerlijk een week naar Vlieland op vakantie geweest! We hebben weer genoten van het eilandleven. Lekker langs de zee lopen, met de fiets naar de andere kant van het eiland en vooral heerlijk samen ontspannen. Verder hebben we nog weer geklust in ons huis, met hulp van familie waar we heel dankbaar voor zijn! Het trappengat naar de 1e verdieping, de overloop, het trappengat naar zolder en een groot deel van de zolder zelf. Het is allemaal geverfd en gesausd! We zijn heel blij met het resultaat en zo wordt ons huis steeds meer echt ons thuis :)
Mijn ouders zijn ook nog een dag bij ons in Arnhem geweest. Het was erg gezellig en mijn vader heeft super mooie (kerst)verlichting voor ons opgehangen en geïnstalleerd in de tuin. Het geeft de tuin een heel mooi, sprookjesachtige uitstraling :) Ook heeft mijn vader vogelvoederhuisjes opgehangen. Dat was gelijk een groot succes! De vogels weten onze tuin te vinden! En zo kan ik, net als in Ede, weer genieten van een mooie tuin die druk bezocht wordt door de vogels :)
En zo wil ik graag deze blog afsluiten. Met dankbaarheid voor wat we hebben. We hebben elkaar, we hebben een heel mooi huis. We hebben super lieve familie en vrienden. En samen staan we sterk.
Comments