De afgelopen blogs gingen vooral over verhuizen, klussen en samenwonen. In deze blog wil ik graag wat uitgebreider vertellen over mijn weg terug naar (betaald) werk. Een onderwerp waar ik nu volop mee bezig ben.
Tijdens de verhuisperiode had mijn re-integratie begeleider van het UWV mijn traject even op pauze gezet. Ik ben wel, voor zover dat mogelijk was, aan het werk gebleven voor de Kinderboerderij in Ede. Vanuit huis deed ik de administratie en mijn uren kon ik zelf inplannen. Met het UWV had ik afgesproken dat we het traject verder zouden gaan opstarten op het moment dat we volledig in Arnhem zouden wonen.
En inderdaad, in juni kreeg ik bericht van het UWV. Ik had een telefonische afspraak met een nieuwe re-integratiebegeleider en met haar ging ik bespreken hoe we nu verder moeten. Want ik zit inmiddels al bijna 2 jaar in de ziektewet en we komen maar niet echt vooruit.
Nadat ik mijn verhaal had gedaan en vertelde hoe de huidige stand van zaken is, kwam ze met een heel goed voorstel. Ze gaat een WerkFit traject voor mij starten. Dit traject gaat een half jaar duren en het doel ervan is dat ik erachter kom welke functies er bij mijn nieuwe situatie passen. Ik mag en kan absoluut niet meer terug naar mijn oude werk/sector. We weten inmiddels heel goed wat ik niet meer kan en welke functies niet meer passend zijn. Maar het is voor mij nog totaal onduidelijk wat er dan wel passend is. Het WerkFit traject gaat mij helpen om opnieuw mijn positie binnen de arbeidsmarkt te vinden. Het komende half jaar staat dus niet in het teken van het vinden van een nieuwe baan. Het gaat er echt om dat we eerst gaan onderzoeken wat de mogelijkheden zijn.
Ik heb vanuit het UWV 3 namen van re-integratiebureau 's gekregen. Ik moest zelf contact opnemen met deze organisaties en vervolgens een kennismakingsgesprek inplannen. Na deze gesprekken mocht ik één re-integratiebureau kiezen waarmee ik verder wil.
Inmiddels heb ik mijn keuze gemaakt. Ik ga mijn traject volgen bij Werkflow. Voor degene die het interessant vinden, dit is de link naar hun website: www.werkflow.nl
We zijn inmiddels bezig met de volgende stap. Het UWV heeft een Plan van Aanpak gemaakt voor het WerkFit traject, deze wordt opgestuurd naar het door mij uitgekozen re-integratiebureau. Vervolgens gaan ze daar ook een Plan van Aanpak maken en als dat door iedereen is goedgekeurd, kunnen we aan de slag!
Ik weet dat het een intensief traject gaat worden, maar ik heb er vertrouwen in dat we nu op de goede weg zitten. Dit traject is precies wat ik nodig heb om ook op werkgebied weer vooruit te kunnen.
Ik zal hieronder nog even een stukje uitleg zetten zoals die op de site van het UWV staat.
WerkFit-traject van UWV
Heb je door ziekte of arbeidsongeschiktheid een lange periode niet gewerkt en wil je nu (weer) aan de slag? UWV kan je helpen stappen te zetten richting de arbeidsmarkt. Dat noemen we ‘WerkFit maken’. Het WerkFit-traject is erop gericht om jou (weer) fit te maken voor werk. De duur van de begeleiding hangt af van jouw situatie. Na het volgen van het traject ben je klaar voor het vinden van een betaalde baan. In overleg met je re-integratiecoach bepaal jij wat je nodig hebt. Er zijn verschillende mogelijkheden zoals coaching, training, een snuffelstage en beroepskeuzetest.
Hoe mijn WerkFit traject er precies uit gaat zien is dus nog niet bekend. Maar er zijn al wel een aantal dingen besproken die waarschijnlijk aan bod zullen komen. Tijdens het kennismakingsgesprek hebben we het bijvoorbeeld gehad over een professionele beroepskeuzetest, een persoonlijkheidstest en een kwaliteitenspel. Van kinds af aan weet ik al wat ik wil worden, dierenarts. Later werd dit dan dierenartsassistent. Maar ik wist dus al van jongs af aan wat ik wilde en in welke sector. Nu dat allemaal niet meer kan, is het echt een vraagteken wat er nog meer bij mij past. Ik heb wel allemaal ideeën, opgedaan tijdens al mijn verschillende baantjes. Maar wat er buiten de dierensector nou echt past...geen idee...of misschien juist wel te veel ideeën. En waar te beginnen? Daarom is het zo fijn dat ik nu hulp krijg bij het uitzoeken van dit alles.
Een ander aspect waar ze op in willen zetten is de mentale coaching. Zowel vanuit het UWV als vanuit het re-integratiebureau is er aangegeven dat ik hierin begeleid kan worden. Het gaat hierbij vooral om 'begeleiding bij de acceptatie van verlies aan mogelijkheden' (zoals het UWV dat zo mooi verwoord). Eenvoudiger gezegd gaat het erom dat er aandacht is voor de mentale kant van dit traject. Ik kan niet meer terug naar mijn oude werk. Mijn lichaam heeft helaas gebreken die niet meer over gaan. Ik moet hiermee leren leven. Ik moet aanpassingen doen in mijn dagelijkse (werk)leven en vooral ook accepteren dat ik bepaalde dingen niet meer kan. Ik vind het heel fijn dat hier ook aandacht voor is. Want hoewel ik heel positief ben ingesteld, is het soms erg confronterend dat ik bepaalde dingen niet meer kan en/of mag.
En nu ik dit zo schrijf, moet ik terug denken aan iets wat ik vorig jaar in mijn dagboekje schreef. Dat ging ook over het oppakken van je leven en het accepteren dat bepaalde dingen niet meer worden zoals ze waren. En zonder het heel zwaar te maken, wil ik dit toch met jullie delen. Hieronder schrijf ik eerst een stukje ter introductie en daarna volgt een kleine passage uit mijn boekje.
Vorig jaar draaiden de extended films van The Lord of The Rings in de bioscoop. Dit zijn echt mijn lievelingsfilms! Ik heb alle delen al tig keer gezien. Mijn moeder is net zo'n fan, dus toen de extended edities in de bios kwamen wilden we daar zeker heen! Aan het einde van de derde film zit een scene die me ineens erg aangreep. Want de tekst kwam zo binnen. De tekst was heel herkenbaar voor mezelf!
Het ging om het volgende stukje:
Hoe pak je de draad van je oude leven op?
Hoe ga je verder...
als je in je hart begint te begrijpen...
dat er geen weg terug is.
Er zijn dingen die de tijd niet kan genezen...
Daarna schreef ik nog het volgende in mijn boekje:
Het is moeilijk om geconfronteerd te worden met de nasleep van het ziek zijn, de nasleep die nog steeds zo voelbaar is. Ik ben sterk en langzaam pak ik mijn leven weer op. Maar sommige dingen zijn voor altijd veranderd. Dit hoeft niet perse slecht te zijn. Maar het is wel emotioneel om dit te accepteren.
Ten slotte wil ik afsluiten met deze mooie quote:
Comments