We zijn inmiddels al weer een aantal dagen verder na mijn laatste blog. Ik ben iedere dag bezig om verder te herstellen en op te bouwen. Nog steeds doe ik iedere ochtend mijn yoga workout, ik zit inmiddels op dag 22 van de challenge. 
Iedere middag ga ik een stukje wandelen of fietsen. Het is echt genieten in Bennekom met alle mooie bloesems die in bloei staan.
Het blijft wennen om de straat op te gaan. Al die prikkels kunnen me soms echt nog overvallen. Dan is het pauze nemen en op adem komen. Maar goed, elke dag is een stap vooruit!
En jaaa...bij de lente hoort ook het begin van de hooikoorts. Het is elk jaar weer afwachten wanneer het begint. Maar het komt hoe dan ook altijd opzetten. Ik geniet van de zon, de natuur, alle bomen en planten die in bloei komen. En helaas hoort daar de hooikoorts bij.
Het is niet anders. Maar wat extra neusspray en vaseline rond de neus en accepteren dat het er nu eenmaal is.
Ik hoor steeds meer om me heen dat mensen het moeilijk vinden om zich aan de regels te houden. Dat het lastig is om zoveel mogelijk thuis te blijven en om, als je elkaar dan toch ziet, 1,5 meter afstand te houden. Maar alsjeblieft, houd vol! We zijn zo goed op weg. Het aantal besmettingen daalt. Dus houd vol en bedenk dan waarvoor je het doet.
Gezondheid is het allerbelangrijkste. En al doe je het niet voor jezelf, dan doe je het in ieder geval voor een ander!
Ik schrijf deze blog verdeeld over meerdere dagen. Vandaag, vrijdag 17 april, is een speciale dag in Bennekom. We hangen met z´n allen de vlag uit. Dat klinkt gek in deze tijd. Maar vandaag herdenken we dat het precies 75 jaar geleden is dat Bennekom werd bevrijd. De geplande herdenkingsevenementen kunnen helaas niet door gaan. Om de bevrijders toch te eren, is er een oproep gedaan aan alle Bennekommers om de Nederlandse of de Bennekomse vlag uit te hangen. De oproep gaat samen met de volgende tekst: ‘Juist nu we in beperking leven kunnen we onze dankbaarheid tonen voor de vrijheid van toen die ongetwijfeld weer terugkomt’. 
Het voelt heel dubbel en gek. Ieder jaar sta ik bewust stil bij de Dodenherdenking en bij het vieren van onze Vrijheid. Op de website van het Nationaal Comité 4 en 5 mei staat geschreven: ‘Daarnaast is 5 mei ook een dag om ons te bezinnen op het belang van vrijheid en om ons te realiseren dat
vrijheid kwetsbaar is’. 
Nu we in heel Nederland groots zouden vieren dat we 75 jaar bevrijd zijn, hebben juist niet de mogelijkheid om te vieren.
Ja, dan komen die woorden over hoe kwetsbaar vrijheid is wel extra binnen. Koester wat je hebt en besef dat niets vanzelfsprekend is.
Waardeer wat je wel hebt. En zorg er met elkaar voor dat we straks wel weer alle vrijheid hebben.
-Je bent nu alleen maar alleen, om straks weer allemaal samen te zijn-
Comments